© seregraff / stock.adobe.com
Ισορροπημένος, παιχνιδιάρης και φιλικός προς τους ανθρώπους; Η περιγραφή αυτή σύμφωνα με το πρότυπο της φυλής δε φαίνεται να ταιριάζει στην εικόνα της επικίνδυνης «πολεμικής μηχανής», που πολλοί άνθρωποι έχουν σχηματίσει για το Μπουλ Τεριέ. Καιρός είναι λοιπόν να βάλουμε μια τάξη στις προκαταλήψεις που επικρατούν για αυτή τη φυλή.
Τα Μπουλ Τεριέ εξακολουθούν να έχουν μέχρι σήμερα άσχημη φήμη. Θεωρούνται επιθετικοί σκύλοι, που τους αρέσει να επιτίθενται και να δαγκώνουν. Δεν είναι να απορεί κανείς, που σε πολλές χώρες του κόσμου βρίσκονται στη λίστα των επικίνδυνων φυλών σκύλων. Επομένως, η κατοχή ενός σκύλου της φυλής υπόκειται σε διαδικασία ειδικής αδειοδότησης ή απαγορεύεται. Ωστόσο, εάν ρίξει κανείς μια πιο προσεκτική ματιά στη φύση αυτής της φυλής, φαίνεται μια εντελώς διαφορετική εικόνα: τα Μπουλ Τεριέ είναι εξαιρετικά φιλικά προς τους ανθρώπους και πιστά. Διατηρούν πολύ στενή επαφή με το φροντιστή τους και απολαμβάνουν στο μέγιστο τα χάδια του. Σύμφωνα με την FCI, το Μπουλ Τεριέ με αριθμό προτύπου 11 περιγράφεται ως ένας σκύλος «πολύ καλός απέναντι στους ανθρώπους», αν και λίγο πεισματάρης. Όπως και πολλές άλλες φυλές, τα Μπουλ Τεριέ τείνουν να είναι κυριαρχικά.
Λόγω της ευφυΐας και της αυτοπεποίθησής τους δεν υπακούουν άκριτα σε όλες τις εντολές του αφεντικού τους και όταν καλούνται να εκτελέσουν καθήκοντα, τα οποία φαίνονται ανούσια στα μάτια τους, τότε μερικές φορές αντιδρούν με πείσμα. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσετε την εκπαίδευση του Μπουλ Τεριέ όσο το δυνατόν πιο νωρίς, ώστε ο σκύλος να μπορέσει να εξοικειωθεί στους κανόνες των ανθρώπων ήδη από κουτάβι. Με συνεπή εκπαίδευση και πλήρη κοινωνικοποίηση το Μπουλ Τεριέ εξελίσσεται σε έναν πολύ πειθαρχημένο και ισορροπημένο οικογενειακό σκύλο. Η παιχνιδιάρικη φύση του χαρακτήρα του και η ζωντάνια του είναι ιδιαιτέρως εμφανείς στη συναναστροφή του με παιδιά. Ωστόσο, δε θα πρέπει ποτέ να αφήνετε τα παιδιά μόνα τους, χωρίς επιτήρηση, να παίζουν με αυτόν το σκύλο. Διότι ακόμη και τα παιδιά πρέπει αρχικά να μάθουν πως να διαχειρίζονται το φλογερό ταμπεραμέντο και την παιχνιδιάρικη διάθεση του Μπουλ Τεριέ.
Όσο φιλικό είναι το Μπουλ Τεριέ προς στην οικογένειά του, άλλο τόσο επιφυλακτικό είναι απέναντι σε αγνώστους. Χάρη στο σταθερό χαρακτήρα του, δεν επιτίθεται ποτέ σε ανθρώπους χωρίς λόγο. Το Μπουλ Τεριέ είναι κατά βάση μια φιλήσυχη φυλή και δε θεωρεί την επιθετικότητα ως λύση, αν και σε πραγματικά επικίνδυνες καταστάσεις, σίγουρα δε θα δίσταζε να υπερασπιστεί τα αγαπημένα του πρόσωπα με θάρρος και τόλμη. Τα Μπουλ Τεριέ είναι ωστόσο επιθετικά απέναντι σε άλλους σκύλους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνη εδαφική διαφωνία, ιδίως εάν ο σκύλος δεν έχει λάβει επαρκή εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση. Η έγκαιρη κοινωνικοποίηση και η αυστηρή εκπαίδευση αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για μια ήρεμη συνύπαρξη όχι μόνο μεταξύ ανθρώπου και σκύλου, αλλά και μεταξύ σκύλων.
Με ωοειδές κεφάλι, γαμψή μύτη και σχιστά μάτια, το Μπουλ Τεριέ δεν αποτελεί ακριβώς το κλασικό πρότυπο ομορφιάς για ένα σκύλο. Ωστόσο, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα στην εμφάνισή τους είναι πιθανόν αυτά, που κάνουν τα Μπουλ Τεριέ να ξεχωρίζουν και να είναι αγαπητά από τους λάτρεις της φυλής. Στη σημερινή εικόνα του καθαρόαιμου σκύλου ανήκει και το «downface» (αποκλίνουσα γραμμή κεφαλής). Η λεγόμενη «ρωμαϊκή μύτη» των Μπουλ Τεριέ οφείλεται στις προσπάθειες αναπαραγωγής του Raymond Oppenheimer στο εκτροφείο του ονόματι Ormandy. Τα μικρά, λεπτά αυτιά βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους, είναι άκαμπτα και σε όρθια θέση.
Γενικά, η εμφάνιση του Μπουλ Τεριέ έχει αλλάξει σημαντικά κατά τη διάρκεια της εξελικτικής του πορείας. Η περιγραφή του πρότυπου της φυλής έχει αλλάξει όσον αφορά στο κεφάλι, αλλά και στο μέγεθος και το χρώμα των καθαρόαιμων σκύλων. Ενώ στις αρχές εκτρέφονταν όλα τα μεγέθη σκύλων Μπουλ Τεριέ, οι σκύλοι της φυλής με ύψος ώμων 35,5 cm ανήκουν σήμερα στην ανεξάρτητη φυλή των «Μίνι Μπουλ Τεριέ» (“Miniature Bull Terrier” με αριθμό πρότυπου-FCI 359). Το ύψος ακρώμιου κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 40 έως 55 cm. Ωστόσο, η ιδιαιτερότητα αυτής της φυλής έγκειται στο γεγονός ότι σύμφωνα με το πρότυπο της φυλής δεν υπάρχουν περιορισμοί μεγέθους ή βάρους, όπως είναι σύνηθες σε άλλες φυλές σκύλων. Από αυτή την άποψη, η μόνη απαίτηση είναι ότι το μέγεθος θα πρέπει να βρίσκεται σε αρμονία με το βάρος. Ο γεροδεμένος, μυώδης σκύλος πρέπει να έχει ισορροπημένη σωματική διάπλαση. Από την αρχή της αναπαραγωγής, τα Μπουλ Τεριέ διακρίνονται για την ευκινησία και την ταχύτητά τους.
Eνώ η συγκεκριμένη αγγλική φυλή εκτρέφονταν αρχικά μόνο σε ολόλευκο χρώμα, από το 1933 η Βρετανική Κυνολογική Λέσχη (British Kennel Club) αναγνωρίζει και χρωματιστά Μπουλ Τεριέ. Αυτά δημιουργήθηκαν μέσω διασταύρωσης σκύλων Στάφφορντσαϊρ Μπουλ Τεριέ στις αρχές του 20ού αιώνα. Ενώ αρχικά εκτρέφονταν χωριστά, από το 1950 επιτρέπονται διασταυρώσεις μεταξύ λευκών και χρωματιστών σκύλων αναπαραγωγής. Σήμερα υπάρχουν Μπουλ Τεριέ με μαύρο, ραβδωτό, κόκκινο, καφέ-κόκκινο και τρίχρωμο τρίχωμα. Το χρώμα που έχει ο σκύλος θα πρέπει να είναι αυτό, που επικρατεί στο τρίχωμα. Οι κηλίδες στο κεφάλι θεωρούνται αποδεκτές, ενώ το μπλε χρώμα δεν επιτρέπεται.
Το ελαφρώς γυαλιστερό τρίχωμα του Μπουλ Τεριέ είναι κοντό και λείο, και έχει σκληρή υφή. Το χειμώνα μερικοί εκπρόσωποι της φυλής αποκτούν ένα μαλακό υπομανδύα για επιπλέον θερμότητα.
Η φυλή Μπουλ Τεριέ δημιουργήθηκε μετά από διασταύρωση αγγλικών Μπουλντόγκ του παλαιού τύπου, μεταξύ λευκού Αγγλικού Τεριέ και Δαλματίας, που το 1880 απειλούνταν με εξαφάνιση. Επιπλέον, προτιμούνται οι αποκαλούμενοι “allrounder“, που συνδυάζουν τέλεια όλους τους τρεις τύπους σκύλων. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να υπάρχουν εκπρόσωποι της φυλής, οι οποίοι από εξωτερικής άποψης μοιάζουν ιδιαιτέρως σε έναν από τους τρεις προγόνους. Αυτά τα Μπουλ Τεριέ διαχωρίζονται αναλόγως τον τύπο Δαλματίας (με πιο ψηλά πόδια, κάπως ελαφρύτερος και κομψότερος), τον τύπο Μπουλντόγκ (με πιο κοντά πόδια, κάπως βαρύτερος και πιο αδέξιος) ή τον τύπο Τεριέ.
Η συστηματική εκτροφή της φυλής Μπουλ Τεριέ ξεκίνησε γύρω στο 1850 με τον ζωοέμπορα James Hinks από το Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας. Καθώς δεν υπάρχουν βιβλία ή άλλες πιστοποιήσεις από τα πρώτα χρόνια εκτροφής, δεν είναι γνωστές οι ακριβείς προσπάθειες της αναπαραγωγικής διαδικασίας του Hinks, του δημιουργού της φυλής. Εικάζεται ότι στο πρόσωπο του Μπουλ Τεριέ ο Hinks είδε περισσότερο ένα σκύλο συντροφιάς παρά έναν κυνομάχο, ένα είδος «μοντέρνου αξεσουάρ» για τους ευκατάστατους αστούς της ανερχόμενης μεσαίας τάξης. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι γενναίοι και γρήγοροι σκύλοι χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως δόλωμα για ασβούς και για να σκοτώνουν αρουραίους. Λέγεται ότι το 1865 ένα Μπουλ Τεριέ ονόματι “Pinscher“ σκότωσε συνολικά 500 αρουραίους σε μόλις 36 λεπτά και 26,5 δευτερόλεπτα.
Ωστόσο, το Μπουλ Τεριέ έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές ως κυνομάχος στις διαβόητες μάχες ζώων του 18ου και 19ου αιώνα. Η αριστοκρατία και ο αγγλικός λαός αγαπούσαν τη συγκίνηση των αγώνων μεταξύ σκύλων και εν μέρει ήλπιζαν στα υψηλά κέρδη από στοιχήματα που έβαζαν για το ποιο ζώο θα κερδίσει τη μάχη. Τα μυώδη και γρήγορα Μπουλ Τεριέ αποδείχθηκαν εξαιρετικά ατρόμητα, επιθετικά και πρόθυμα να δαγκώσουν, προσφέροντας στους θεατές ένα συχνά βάρβαρο θέαμα. Όταν το 1835 απαγορεύτηκε στην Αγγλία ο «κτηνώδης» τρόπος λαϊκής διασκέδασης, η εικόνα του Μπουλ Τεριέ ήταν τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτή του αμείλικτου κυνομάχου, σε σημείο που ακόμη και μέχρι σήμερα οι σκύλοι της φυλής δεν μπορούν να απαλλαγούν από αυτή. Ακόμα και τότε, η φυλή θεωρούνταν στην ουσία ήρεμη και υπάκουη. Σύμφωνα με αναφορές για τους διάσημους κυνομάχους της τότε εποχής, έξω από τις αγωνιστικές αρένες τα Μπουλ Τεριέ ήταν κάθε άλλο παρά επιθετικά και απέφευγαν τις διαμάχες. Παρόλο που διάφορα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η συχνότητα δαγκωμάτων ενός Μπουλ Τεριέ είναι σχεδόν η ίδια με αυτή ενός Ντάξχουντ, στις μέρες μας τα Μπουλ Τεριέ κατατάσσονται στη λίστα με τις επικίνδυνες φυλές σκύλων. Οι λόγοι γι’ αυτή την παρανόηση ποικίλλουν. Είναι αξιοσημείωτο ότι σχετίζονται λιγότερο με τη φύση του Μπουλ Τεριέ, και πολύ περισσότερο με την ανευθυνότητα των εκτροφέων και των ιδιοκτητών που θέλουν να αντισταθμίσουν την έλλειψη αυτοπεποίθησης, έχοντας στο πλευρό τους έναν άγριο κυνομάχο.
Προκειμένου να βελτιωθεί η φήμη του πρώην κυνομάχου, η φιλικότητα προς τους ανθρώπους είναι εν τω μεταξύ ένα βασικό κριτήριο για την αξιολόγηση των κατάλληλων σκύλων αναπαραγωγής. Ακόμη και στο πρότυπο της φυλής υπογραμμίζεται ρητά ότι παρά την ισχυρογνωμοσύνη τους, τα Μπουλ Τεριέ συμπεριφέρονται πολύ καλά απέναντι στους ανθρώπους τους. Οι σκύλοι, που δεν περνούν με επιτυχία το τεστ χαρακτήρα, δηλαδή είναι επιθετικοί ή έχουν ασταθή χαρακτήρα, πρέπει να αποκλείονται από την εκτροφή.
Εάν ασχοληθείτε με την απόκτηση ενός κουταβιού Μπουλ Τεριέ, θα πρέπει οπωσδήποτε να απευθυνθείτε σε έναν αξιόπιστο εκτροφέα. Μόνο τότε μπορείτε να είστε σίγουροι ότι πρόκειται πραγματικά για ένα καθαρόαιμο Μπουλ Τεριέ, που πληρεί τα πρότυπα της φυλής και δεν έχετε να αναμένετε «δυσάρεστες εκπλήξεις» όσον αφορά στην κοινωνική του συμπεριφορά. Αφιερώστε χρόνο όχι μόνο στην επιλογή ενός κουταβιού, αλλά κυρίως στην επιλογή του σωστού εκτροφέα. Μη διστάσετε να «βομβαρδίσετε» τον εκτροφέα με ερωτήσεις, προκειμένου να ενημερωθείτε πλήρως για τις συνθήκες αναπαραγωγής και την κατάσταση της υγείας των σκύλων. Ο εκτροφέας θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει πολυετή εμπειρία στην κατοχή σκύλων Μπουλ Τεριέ και καλό θα ήταν να είναι μέλος μιας ένωσης εκτροφέων. Ένας ευσυνείδητος εκτροφέας, πρωταρχική μέριμνα του οποίου αποτελεί η ευημερία των σκύλων του, θα χαρεί να σας δώσει πληροφορίες, και θα είναι πρόθυμος να σας δείξει τις εγκαταστάσεις αναπαραγωγής, τη μητέρα-σκυλίτσα και τις πιστοποιήσεις του.
Η ομφαλοκήλη, η κώφωση (σε λευκούς σκύλους), οι όγκοι, οι καρδιακές παθήσεις και οι ασθένειες στο κυκλοφορικό σύστημα, καθώς και οι παθήσεις στα νεφρά και τις αρθρώσεις είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά προβλήματα των σκύλων της φυλής Μπουλ Τεριέ. Για το λόγο αυτό, ο εκτροφέας θα πρέπει οπωσδήποτε να υποβάλλει τους σκύλους του σε εκτενείς διαγνωστικές εξετάσεις όσον αφορά τα προαναφερθέντα προβλήματα υγείας. Επιπλέον, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η εκτίμηση της κατάστασης της υγείας όχι μόνο των κουταβιών, αλλά και των ζώων-γονέων και αδελφών. Τα υγιή κουτάβια, τα οποία δεν έχουν γενετική προδιάθεση για κάποια ασθένεια, θεωρούνται γενικά αρκετά ανθεκτικά ζώα και συνήθως φθάνουν μέχρι την ηλικία των 10 ετών περίπου. Εκτός από τους απαραίτητους εμβολιασμούς και ελέγχους, οι επισκέψεις στον κτηνίατρο είναι μάλλον σπάνιες.
Τα διατροφικά λάθη σε συνδυασμό με τις κληρονομικές καταβολές αποτελούν συχνά αιτία εκδήλωσης ασθενειών. Έτσι, για παράδειγμα, η υπερβολική περιεκτικότητα πρωτεΐνης στη διατροφή μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στη γενικότερη κατάσταση της υγείας του δέρματος. Ιδίως τα λευκά Μπουλ Τεριέ, τα οποία είναι πιο επιρρεπή σε δερματικά προβλήματα, χρειάζονται μια ισορροπημένη διατροφή με λιγότερες πρωτεΐνες. Η χαμηλότερη περιεκτικότητα πρωτεΐνης προστατεύει τον οργανισμό και κυρίως τα νεφρά του Μπουλ Τεριέ. Η κακή διατροφή μπορεί να έχει δυσμενείς συνέπειες σε εκπροσώπους της φυλής, στην οικογένεια των οποίων έχουν ήδη εκδηλωθεί νεφροπάθειες.
Δεδομένου ότι τα Μπουλ Τεριέ αυξάνουν γρήγορα βάρος, η ποσότητα της τροφής δεν πρέπει να είναι πάρα πολύ μεγάλη. Η τροφή θα πρέπει επίσης να έχει χαμηλά λιπαρά και να είναι εύπεπτη. Για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών ενός Μπουλ Τεριέ, τα καθημερινά γεύματα θα πρέπει να αποτελούνται από περίπου 60% κρέας (κατά προτίμηση φρέσκο) και 40% λαχανικά, φρούτα και δημητριακά (ρύζι). Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις ανάγκες του Μπουλ Τεριέ σας, οι οποίες ενδέχεται να διαφέρουν ανάλογα με το φύλο, την ηλικία και τη σωματική άσκηση, απευθυνθείτε καλύτερα στον εκτροφέα ή τον κτηνίατρό σας.
Η φροντίδα ενός Μπουλ Τεριέ είναι εύκολη υπόθεση και ελάχιστα χρονοβόρα. Θα πρέπει να βουρτσίζετε καλά το κοντό και λείο τρίχωμά του μόνο μία φορά την εβδομάδα. Για τη σωστή φροντίδα του, χρειάζεται επίσης να κόβετε τακτικά τα νύχια, και να καθαρίζετε τα μάτια και τα αυτιά του σκύλου.
Όσο λίγος χρόνος απαιτείται για τη φροντίδα του, τόσο περισσότερος χρόνος και εμπειρία απαιτείται για την εκπαίδευση και την κατοχή αυτού του καθαρόαιμου σκύλου. Οι ιδιοκτήτες ενός Μπουλ Τεριέ χρειάζονται αρχικά πολλή αυτοπεποίθηση. Το στίγμα που φέρει ως επικίνδυνη φυλή συνεπάγεται μια σειρά δυσκολιών στην καθημερινότητα.
Εκτός από τους περιορισμούς στην κατοχή, την εκτροφή και την εισαγωγή ενός Μπουλ Τεριέ, οι ιδιοκτήτες συχνά έρχονται αντιμέτωποι με την προκατάληψη και την εχθρότητα άλλων ανθρώπων. Όσοι έχουν ένα Μπουλ Τεριέ ως κατοικίδιο θα πρέπει μάλλον να εξοικειωθούν λιγάκι με τις υποτιμητικές ματιές, τις υστερικές αντιδράσεις ή τα προβλήματα στην αναζήτηση νέας κατοικίας. Προτού αποκτήσετε ένα Μπουλ Τεριέ, αναλογιστείτε προσεκτικά, εάν μπορείτε να διαχειριστείτε τέτοιου είδους αντιδράσεις. Ένα Μπουλ Τεριέ δεν ενδείκνυται σίγουρα για ανασφαλείς και άπειρους ιδιοκτήτες σκύλων. Όχι μόνο το ίδιο το Μπουλ Τεριέ σας, αλλά και πολλοί άνθρωποι θα εκμεταλλευτούν στο έπακρο αυτή την ανασφάλεια. Λόγω του έντονου χαρακτήρα τους, αυτοί οι καθαρόαιμοι σκύλοι θα έχουν σύντομα τον απόλυτο έλεγχο, εάν δεν έχουν τη σωστή καθοδήγηση από τον ιδιοκτήτη τους. Ακόμη και τα κουτάβια έχουν εκπληκτική δύναμη και σε λάθος χέρια ενδέχεται να αναπτύξουν επικίνδυνη συμπεριφορά.
Τα Μπουλ Τεριέ έχουν από τη φύση τους έντονο το ένστικτο προστασίας, και αρκετό θάρρος και σκληρότητα για να το χρησιμοποιήσουν, εάν χρειαστεί. Συνεπώς, απαιτείται οπωσδήποτε έγκαιρη και συνεπή εκπαίδευση, ώστε να εμπιστεύονται και να υπακούνε τις εντολές του αφεντικού τους με ισορροπημένο και πειθαρχημένο τρόπο. Τα καλά εκπαιδευμένα και εγκαίρως κοινωνικοποιημένα Μπουλ Τεριέ είναι εξαιρετικά ευχάριστοι οικογενειακοί σκύλοι, που στέκονται στο πλευρό των ανθρώπων τους με αυτοπεποίθηση, αλλά ιδιαίτερη ευαισθησία, αφοσίωση και φιλική διάθεση. Προκειμένου ο σκύλος να διοχετεύει την ενέργειά του προς την επιθυμητή κατεύθυνση, συστήνονται ανεπιφύλακτα τα αθλήματα σκύλων, όπως για παράδειγμα της κατηγορίας Agility. Εξάλλου, ο αγγλικός αυτός αθλητικός σκύλος χρειάζεται πολλή άσκηση και απασχόληση – αλλά πάντα με προσοχή.
Εάν σας αρέσουν οι προκλήσεις και καταφέρετε, να αψηφίσετε όλες τις δυσκολίες, που συνδέονται με την κατοχή ενός Μπουλ Τεριέ, γνωρίζοντας πως να απασχολήσετε και να εκπαιδεύσετε το σκύλο σας, ίσως συμβάλλετε στη σταδιακή βελτίωση της φήμης αυτής της ιδιαίτερης φυλής!
Ως έξυπνοι και ζωηροί σκύλοι συντροφιάς, τα μικρόσωμα, ολόλευκα Μαλτέζ ενθουσιάζουν πολλούς ζωόφιλους. Είναι το ιδανικό κατοικίδιο για να κάνει παρέα σε ανθρώπους, που θέλουν να έχουν τριγύρω τους ένα τετράποδο φίλο, και που τους αρέσει να φροντίζουν το απαλό τρίχωμα.
Ένα Πίντσερ σε μικρογραφία; Μην ξεγελιέστε! Το Μίνι Πίντσερ είναι ένας «πραγματικά γενναίος σκύλος». Όποιος ψάχνει ένα χαριτωμένο και ήρεμο σκυλάκι του σαλονιού, τότε το Μίνι Πίντσερ δεν είναι γι’ αυτόν. Παρά το μέγεθός του, ο ζωηρός οικογενειακός σκύλος έχει τεράστια επιθυμία για άθληση και άσκηση και έχει τους ανθρώπους του στο τρέξιμο από πολλές απόψεις.
